سجع از آرایه هایی است که در نثر فنی عربی و فارسی بسیار بکار رفته و در میان
آرایه های بدیع لفظی و معنوی جایگاه ویژه ای دارد در نقد و بررسی آثار نویسندگان
کاربرد آن همواره ملاک تفوق به حساب آمده است؛به همین جهت سعی شده پژوهشی-به شکل
تطبیقی-در مورد زمان پیدایش و کیفیت کاربرد سجع در نثر فنی عربی و فارسی صورت
گیرد.این در حالی است که تحقیقاتی به منظور بررسی کاربرد سجع در متون نثر فنی عربی
و فارسی کمتر به چشم می خورد.
در این
مقاله تحولات نظم و نثر از آغاز تاکنون و جایگاه هریک از این دو نوع سخن مورد
بررسی قرار گرفته و به شرح انواع نثر به ویژه نثر مسجع و کاربرد آن در متون عربی
در دوره های مختلف پرداخته شده است و آرای
متقدمان و متاخران درباره سجع مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.