به تو سر بسته و در پرده بگویم
تا کسی نشنود این رازِ گهربارِ جهان را:
آنچه گفتند و سُرودند، تو آنی
خودِ تو جان جهانی
گر نهانی و عیانی
توهمانی که همه عمر به دنبالِ خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی
تو خود اسرارِ نهانی
تو خودِ باغ بهشتی
به خود آی